چند تا از پیام دوستامو ذخیره کردم...هربار حرفاشونو میخونم با خودم میگم چطور هنوز حرف می زنم؟ این تویی فاطمه؟ چرا واقعا؟ ....گاهی حس میکنم شبیه مازوخیسم ها، یک رنج و درد بی انتهایی رو به خودم القا میکنم، دردی که درونش هیچ نداره! هیچ...فقط نوسان کورتیزول و دوپامینه! همین.
واقعا وقتی دوباره به یه چیزایی آدم فکر میکنه و دوباره اون هارو یاداوری میکنه شبیه نبش قبر مرده می مونه، انگار اون زخم روی قلبت باز تازه میشه...
+آدما هرچی کمتر ازت بدونن کمتر بهت آسیب میزنن.
مکن زغصه شکایت...برچسب : نویسنده : 5fateme19976 بازدید : 30