233- دیوونه ی بارون

می شد الآن فقط به صداش گوش کنی. می شد الآن مسابقه کشف صورت هارو گذاشت. می شد الآن یک بازی حقیقت داشت . می شد الآن رفت زیر بارون و موش آب کشیده شد. می شد الآن پتو مسافرتیتو بپیچی دورت و بشینی رو صندلی پشت پنجره و چایی بخوری. می شد الآن بشینی نامه های ناتمومت رو بنویسی. می شد الآن چشما رو بست و خیالپردازی کرد. می شد الآن شمع معطر لیموییو روشن کرد و ریلکس کرد. می شد الآن بی خواب نباشم . می شد الآن کسی نبود و تو حرف هاتو میزدی و صداتو پر میکردی،بعد از یکماه مکن زغصه شکایت...